Dr Andrzej Smoliński opowiadając o systemie partyjnym w II RP przypomina tradycję wielu myśli społecznych i wielu partii politycznych istniejących na terenach dawnej Rzeczypospolitej w XIX wieku. Z tych tradycji wywodzi się powstanie kilku zasadniczych kierunków politycznych, od PPS Piłsudskiego poprzez Endecję Dmowskiego po SDKPiL i później PPR, PSL Witosa i inne ugrupowania polityczne. Podkreśla przede wszystkim istnienie systemu wielopartyjnego przez cały okres dwudziestolecia międzywojennego, nawet w okresie tzw. Sanacji, a zakaz działalności partii komunistycznej tłumaczy agenturalnym charakterem tej partii.