Odcinek o zmierzaniu się dziecka z niezwykle trudnym i bardzo realnym poczuciem utraty. Klemensowi odlatuje długo wyczekiwany helikopter dla dorosłego rzecz błaha, dla dziecka porównywalna z prawdziwą żałobą. Bezpowrotna utrata wymarzonej zabawki staje się pretekstem do nauki przeżywania rozpaczy, złości i w końcu godzenia się ze stratą. W przeżywaniu tych uczuć wielką pomocą są przyjaciele Florka po bezowocnych próbach pocieszenia Klemensa po prostu towarzyszy mu w smutku. I to daje najlepszy rezultat. Bo pewnych rzeczy nie można przyspieszyć, ale jeśli nie jesteśmy w naszej rozpaczy sami, za jakiś czas możemy zacząć od nowa zbierać na nowy helikopter. Albo na cos zupełnie innego.