(DEAD MAN WALKING)Dramat społeczno-obyczajowy, USA 1995Scenariusz na podstawie książki Helen Prejean i reżyseria: Tim RobbinsAktorzy: Susan Sarandon, Sean Penn, Robert Prosky, R. Lee Ermey, Celia Weston, Scott Wilson, Roberta Maxwell i inni Tim Robbins, utalentowany aktor, reżyser i scenarzysta, od lat nosi etykietkę tzw. twórcy zaangażowanego. I chociaż w wypowiedziach na temat swego dzieła podkreślał, że nie zamierzał robić filmu propagandowego za czy przeciw karze śmierci, trudno odmówić jego dziełu zaangażowania. Robbins starał się jednak zachować maksimum obiektywizmu. Jego bohater jest postacią dość odpychającą: rasista, wielbiciel Hitlera, twardziel, cynik i arogant, który zapewnia jednak, że jest niewinny i ograniczał się jedynie do roli świadka makabrycznej zbrodni, za którą został skazany, a której ponoć dokonał jego starszy i bardziej zdemoralizowany kolega. Oddaje także głos rodzinom ofiar, pokazuje ich ogromny ból, poczucie osamotnienia, potrzebę uzyskania zadośćuczynienia za doznaną krzywdę. Pomiędzy sprawcami i pokrzywdzonymi krąży ta, która próbuje zrozumieć racje obu stron, pogodzić ich sprzeczne interesy, a przede wszystkim dotrzeć do prawdy. Za kanwę scenariusza posłużyły autentyczne wydarzenia opisane w 1994 r. w bestsellerowej książce przez Helen Prejean, siostrę zakonną ze Zgromadzenia Sióstr od św. Józefa. Kilkanaście lat wcześniej zwróciła się do niej rodzina pewnego skazańca z prośbą, aby nawiązała z nim korespondencję. Siostra Helen utrzymywała z nim kontakt aż do momentu jego egzekucji, przy której była obecna. Tę słynną w USA zakonnicę poznała osobiście Susan Sarandon, życiowa partnerka Tima Robbinsa i późniejsza odtwórczyni jej roli na ekranie. To Sarandon podsunęła Robbinsowi pomysł na film o siostrze Helen i jej "podopiecznym". Zarówno ona, jak i grający rolę skazańca Sean Penn znakomicie wywiązali się ze swoich zadań aktorskich. Sarandon za rolę Helen otrzymała w 1996 r. Oscara, a Sean Penn - Srebrnego Niedźwiedzia na festiwalu w Berlinie, nie licząc przyznanych obojgu licznych nagród branżowych. Siostra Helen Prejean nie jest typową zakonnicą. Podobnie jak jej współtowarzyszki ze zgromadzenia, nie nosi habitu, lecz "cywilne ubranie". Pracuje wśród czarnoskórej ludności w ubogiej i cieszącej się złą sławą dzielnicy Nowego Orleanu. Pewnego dnia otrzymuje list od Matthew Ponceleta, więźnia oczekującego w celi śmierci na egzekucję za gwałt na młodej dziewczynie Hope Percy i zamordowanie jej oraz jej chłopaka Waltera Delacroix. Mimo ostrzeżeń więziennego kapelana, że Poncelet to spryciarz liczący na łatwowierność i dobroćzakonnicy, Helen decyduje się na spotkanie z nim. Chłopak zapewnia ją, że jest niewinny i że zbrodni dokonał jego kumpel Carl Vitello. Choć Matthew nie zrobił na niej najlepszego wrażenia i nie do końca ją przekonał, zakonnica - gorąca przeciwniczka kary śmierci - decyduje się poprzeć jego wniosek o rewizję wyroku i zamianę zasądzonej kary na dożywotnie więzienie. W tym celu angażuje adwokata, który ma reprezentować Matthew w sądzie. Podczas rozprawy poznaje rodziców zamordowanych nastolatków. Apelacja Ponceleta zostaje jednak odrzucona, sąd wyznacza datę egzekucji. Skazańcowi został jeszcze tydzień życia. Helen zgadza się zostać jego przewodnikiem duchowym i towarzyszyć mu do ostatnich chwil. Spotyka się również z Earlem Delacroix, porzuconym przez żonę po śmierci syna, oraz z państwem Percy. Jedni i drudzy mają jej za złe, że "trzyma stronę mordercy". Podczas rozmów z Matthew w więzieniu siostra Helen usiłuje ustalić jego rzeczywisty udział w zbrodni, przekonać go, że tylko prawda przywróci mu godność i wewnętrzny spokój. Powoli skazaniec przełamuje skorupę cynizmu i uporu, przyznaje przed samym sobą, jak faktycznie było.