Pan woźny stanowczo sprzeciwia się pomysłowi zwiedzania lochów, ale gotów jest pokazać chłopcom oryginalny, zabytkowy klucz do sekretnych drzwi prowadzących do podziemi. Ze zdumieniem stwierdza, że klucz zniknął, a jeszcze do niedawna wisiał na swoim miejscu w szafce. Na pewno nikt obcy nie kręcił się po szkole, chociaż którejś nocy panu Józefowi wydawało się, że słyszy jakieś kroki. Może to był po prostu wiatr, może duch mnicha, podobno zamurowanego w klasztornych podziemiach. Chłopcy nie wierzą jednak w tajemnicze zjawy z zaświatów, zwłaszcza że Gruby przyjrzał się dobrze drzwiom do lochu. Zamek był naoliwiony i to całkiem niedawno.