Listonosz Pacała przywozi pocztę. Wśród korespondencji Marianna znajduje list Basi do Krzysztofa. Zdenerwowana jedzie rowerem do profesora Wanata. Zastaje u niego doktorantkę Krzysztofa. Odbywa z dziewczyną poważną rozmowę. W drodze powrotnej spotyka męża i zaczyna mu robić wymówki. Krzysztof, zaskoczony zazdrością żony, wsadza ją do samochodu i zabiera do domu. Nazajutrz po małżeńskim konflikcie nie ma śladu. Kalinowscy w błogim nastroju spożywają śniadanie. Idyllę przerywa krzyk pobitej przez męża Kotulowej. Wkrótce zjawia się sam Kotula z furmanką pełną prosiąt, gęsi i kaczek. Zamierza to wszystko sprzedać, by zdobyć pieniądze na wysyłkę do firmy, która obiecała mu wielką wygraną. Kalinowscy usiłują mu wytłumaczyć, że najprawdopodobniej padł ofiarą oszustwa. Tymczasem Wolf zostaje wypisany ze szpitala. Marianna z Krzysztofem zabierają go do siebie i otaczają niezwykle troskliwą opieką. Mimo to starzec niebawem umiera. Po pogrzebie zwraca się do Kalinowskich mecenas Duży. Okazuje się, że Wolf zapisał w testamencie Mariannie lasy, ziemie i browar, zarekwirowane przez państwo w 1945 r. W łóżku Wolfa zaś Kalinowscy znajdują szkatułkę pełną złotych carskich pięciorublówek, tzw. świnek.