Kinowa adaptacja powieści historycznej Ignacego Kraszewskiego, wydanej w 1876 r. "Gdybym nie był filmowcem, to najprawdopodobniej zostałbym historykiem. Kocham historię, przede wszystkim historię Polski - znalazło to odzwierciedlenie w mojej twórczości filmowej inspirowanej dziełami literackimi - mówił Jerzy Hoffman. - Z pomysłem ekranizacji"Starej baśni"nosiłem się od dawna. Pierwszą próbę podjąłem wkrótce po realizacji"Potopu", kiedy to z wiadomych względów politycznych nie mogłem jeszcze marzyć o sfilmowaniu "Ogniem i mieczem". Scenariusz był wierną adaptacją powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego. Nie udał się. Narracja i dramaturgia powieściowej"Starej baśni"jawią się dzisiaj anachronicznie. Kraszewski nie jest pisarzem klasy Sienkiewicza. Nie stworzył tak barwnych postaci jak autor"Trylogii", nie miał takiego jak on poczucia dramaturgii i umiejętności budowania wartkiej akcji". Pisząc więc nową wersję scenariusza, twórcy filmu nie trzymali się już wiernie literackiego pierwowzoru. Umiejętnie splatając wielkie namiętności: miłość, nienawiść, żądzę władzy z tajemniczym światem prasłowiańskich magii i guseł, stworzyli opowieść w duchu makbetowskim, uniwersalną w swej wymowie. Dzieło Hoffmana chwalono za sprawny scenariusz i reżyserię, gwiazdorską obsadę, malownicze kostiumy i zrealizowane z rozmachem sceny bitewne. Zdjęcia realizowano w Rogalinie, Żninie oraz Biskupinie i jego okolicach. Akcja filmu rozgrywa się w IX w. na terenach przyszłej Polski zamieszkiwanej przez liczne plemiona słowiańskie. Książę Popiel, sprawujący tymczasową władzę po śmierci swego brata, liczy, że jego dwaj bratankowie polegną w wyprawie na Poznań. Tymczasem młodzieńcy wracają cali i zdrowi, a osiągnąwszy już pełnoletność, zamierzają przejąć po ojcu sukcesję. Popielowi nie daje też spokoju przepowiednia, jaką otrzymał od wieszczki w świątyni Światowida. Wedle niej śmierć Popielowi mają zadać myszy. Książę nie zamierza jednak rezygnować z władzy. Podjudzany przez swą piękną i młodą żonę, która chce zapewnić sukcesję ich synowi, Popiołkowi, Popiel morduje jednego z bratanków sztyletem drugiego. Ten, uznany za winnego, zostaje pozbawiony oczu. Dowódca drużyny księcia, Piastun, w proteście opuszcza władcę. Przeciwko władzy Popiela buntują się także wolni kmiecie. Na wieść o planowanym przez nich oblężeniu kruszwickiego grodu, książę wzywa na pomoc wikingów. Piastunowi ściganemu przez wojów Popiela przychodzi z pomocą Ziemowit, syn Piasta, zakochany w pięknej Dziwie, córce bogatego kmiecia Wisza. Pragnie ją poślubić, ale dowiaduje się od jej braci, że Dziwa została przeznaczona bogom: ma zostać kapłanką w świątyni. Ziemowit porywa więc dziewczynę, która broniąc się ciężko go rani. Od śmierci ratuje Ziemowita wiedźma Jarucha. Tymczasem zdziesiątkowani przez wikingów kmiecie wybierają Piastuna na swego przywódcę i znów stają do walki przeciwko przybyszom z północy. Pokonawszy ich, ponownie oblegają Kruszwicę. Dramat historyczno - kostiumowy, 102 min, Polska 2003 Reżyseria: Jerzy Hoffman Scenariusz na motywach powieści Józefa Ignacego Kraszewskiego: Józef Hen, Jerzy Hoffman Zdjęcia: Paweł Lebieszew, Jerzy Gościk Muzyka: Krzesimir Dębski Występują: Michał Żebrowski, Marina Aleksandrowa, Bohdan Stupka, Daniel Olbrychski, Jerzy Trela, Ewa Wiśniewska, Anna Dymna, Małgorzata Foremniak, Maciej Kozłowski, Marina Andrejewna Aleksandrowa i inni