We wrześniu 1828 roku w warszawskiej winnicy rządowej butelkowano pierwsze wina. Za tym projektem stał minister skarbu Królestwa Polskiego Franciszek Ksawery Drucki - Lubecki. Jest to jedna z tych postaci w historii Polski, które trudno jednoznacznie ocenić. W grudniu 1830 roku wraz z posłem Janem Jezierskim pojechał do cara Mikołaja I, któremu przedłożył petycję wzywającą do przestrzegania konstytucji Królestwa i wycofania wojsk rosyjskich z kraju. Jako Minister Skarbu upłynnił, znajdujące się w tragicznym stanie, finanse Królestwa Polskiego. Bezwzględnie ściągał podatki, nawet takie, które powinny być zapłacone już wiele lat wstecz, co nie przyniosło mu sympatii wśród mieszkańców Królestwa. Rozpoczął budowę Kanału Augustowskiego, wydał decyzję o budowie warzelni soli w Ciechocinku, położył podwaliny pod przemysł włókienniczy w Łodzi. Zmodernizował zacofane technicznie Zagłębie Dąbrowskie i Staropolskie. To z jego inicjatywy powstał Bank Polski i Towarzystwo Kredytowe Ziemskie, finansujące rozwój rolnictwa. Był zagorzałym zwolennikiem ugody z Rosją. To księciu zawdzięczamy pierwszy, wspierany przez państwo projekt polskiej winnicy. W 1823 Ludwik Leraud, ogrodnik warszawskiego Ogrodu Botanicznego założył winnicę rządową. Już w 1828 roku z zebranych winogron, białych i czerwonych odmian sprowadzonych znad Mozeli, wytłoczono pierwsze wino, co było wydarzeniem na tyle niezwykłym, że odnotowano je w ówczesnej prasie. Winnica rządowa była częścią szerszego planu propagowania uprawy winorośli w Polsce, realizowanego przez ówczesnego ministra spraw wewnętrznych i policji Królestwa Polskiego, Tadeusza hr. Mostowskiego do spółki z ministrem Druckim - Lubeckim. Jak można było wykorzystać wino? O tym w programie Łukasza Modelskiego.