Opowieść o Zofii Morawskiej, która całe swoje życie poświęciła pracy na rzecz niewidomych przebywających w ośrodku w podwarszawskich Laskach. Bohaterka wywodzi się ze znanej ziemiańskiej rodziny - jej ojciec był profesorem Uniwersytetu Jagiellońskiego, matka była wnuczką gen. Dezyderego Chłapowskiego. W czasie powstawania filmu Zofia Morawska miała sto lat, ale mimo zaawansowanego wieku nadal zarządzała finansami placówki. Była postacią niezwykłą: wykorzystując urok osobisty oraz biegłą znajomość kilku języków, pozyskiwała dla placówki darczyńców z całego świata. Dzięki niej niewidome dzieci w Laskach mają najnowocześniejszy sprzęt i korzystają z najlepszych metod nauczania.