Dokładnie 90 lat temu – 1 lutego 1925 roku ze stacji nadawczej Polskiego Towarzystwa Radiotechnicznego w Warszawie został wyemitowany pierwszy program radiowy. Tę datę uważa się za początek polskiej radiofonii. – Tu próbna stacja radionadawcza PTR. Fala 385 metrów – 1 lutego 1925 roku o godzinie 18.00 słowa te wygłosił uroczystym tonem dyrektor Polskiego Towarzystwa Radiotechnicznego, inż. Roman Rudniewski, po czym zapowiedział, że audycje będą nadawane codziennie od 18.00 do 19.00. Studio było bardzo prowizoryczne, dysponowało tylko jednym, potężnym mikrofonem, ale już po pięciu dniach nastąpił koncert pierwszej orkiestry – to był kwartet – mówi Jerzy Lemański z Muzeum Techniki i Przemysłu NOT w Warszawie. Polskie Radio rozwijało się bardzo szybko. Już od 10 lutego zaczęto nadawać prognozę pogody oraz wiadomości tworzone za Polską Agencją Telegraficzną. Pierwszą spikerką, którą wówczas nazywano zapowiadaczką albo radiowieszczką była Halina Wilczyńska, pracowniczka PTR. Wybrano ją, bo miała najlepszy głos. Krzysztof Michalski z Polskiego Radia podkreśla, że w archiwach Polskiego Radia zachowały się nagrania wybitnych Polaków, w tym marszałka Józefa Piłsudskiego czy prezydenta Warszawy Stefana Starzyńskiego. Od początku radio przyciągało też wielkie umysły i wielkie talenty: pisarzy, dyrygentów, aktorów, śpiewaków, naukowców. W 1925 roku Jan Kiepura rozpoczął długą tradycję występów przed mikrofonem radiowym wielkich polskich artystów. Za pierwszy swój występ wziął 25 złotych, za kolejny kilka lat później 20 tysięcy. Pieniądze te przeznaczył jednak na cele dobroczynne. Pracownikami i współpracownikami Polskiego Radia byli między innymi: Jan Parandowski, Jerzy Szaniawski, Jarosław Iwaszkiewicz, Maria Dąbrowska, Grzegorz Fitelberg, Władysław Szpilman, Stefan Jaracz i Aleksander Zelwerowicz. Już w latach 30. pojawiła się możliwość przeprowadzania transmisji radiowych z koncertów, czy zawodów sportowych z różnych miejsc na świecie. Dzięki nim słuchacz mógł przenosić się do najbardziej oddalonych zakątków.