• Wyślij znajomemu
    zamknij [x]

    Wiadomość została wysłana.

     
    • *
    • *
    •  
    • Pola oznaczone * są wymagane.
  • Wersja do druku
  • -AA+A

Warszawski Festiwal Filmowy: „wenecki” film otwarcia i zamknięcia

09:56, 05.10.2020
Warszawski Festiwal Filmowy: „wenecki” film otwarcia i zamknięcia

„Księga wizji” (fot. materiały promocyjne)
„Księga wizji” (fot. materiały promocyjne)

Podziel się:   Więcej
„Księga wizji”, reż. Carlo S. Hintermann

Eva, obiecująca młoda lekarka, porzuca błyskotliwą karierę. Nadszedł czas, aby wszystko zakwestionowała: swoją naturę, ciało, chorobę i przypieczętowany – jak się wydaje – los. Zaczyna studiować manuskrypt XVIII-wiecznego pruskiego lekarza Johana Anmutha. W swojej „Księdze Wizji” Anmuth skupia się na uczuciach, lękach i marzeniach ponad 1800 swoich pacjentów, których duchy wciąż wędrują po jej stronach.

Zanurzając się w tych opowieściach i wizjach, Eva kwestionuje oddzielenie przeszłości, teraźniejszości i przyszłości, jednocześnie stawiając czoła wyzwaniom współczesnej medycyny i jej ograniczeniom w odniesieniu do własnego ciała. Nic nie wygasa w swoim czasie. Tylko to, czego pragniesz, jest prawdziwe. A nie tylko to, co się dzieje. Wizjonerska, metafizyczna wyprawa w czasie i przestrzeni wyprodukowana przez Terrence’a Malicka w gwiazdorskiej obsadzie. Film otwierał tegoroczną edycję Tygodnia Krytyków na festiwalu w Wenecji.

„Drodzy towarzysze!”, reż. Andrei Konchalovsky

ZSRR, miasto Nowoczerkask na południu kraju, rok 1962. Ludmiła jest idealistyczną weteranką II wojny światowej i oddaną członkinią partii komunistycznej. Gardzi wszystkim, co postrzega jako antyradzieckie. Wraz z innymi miejscowymi działaczami partii zostaje zaskoczona strajkiem w miejscowej fabryce, w którym bierze udział jej córka. Gdy sytuacja wymyka się spod kontroli, Ludmiła rozpoczyna desperackie poszukiwania córki. Wprowadzona zostaje godzina policyjna, zaczynają się masowe aresztowania i próby ukrycia przez władze faktu strzelania do protestujących. Niekwestionowana wiara Ludmiły w linię partii drży w posadach.

Film oparty na prawdziwej historii, która utrzymywana była w tajemnicy aż do lat dziewięćdziesiątych. Historia ujawnia niemożliwą do pokonania przepaść między komunistycznymi ideałami a tragicznymi faktami. „Ten film jest moim hołdem dla czystości tamtego powojennego pokolenia, jego poświęcenia i tragedii, której doświadczył, widząc upadek mitów i zdradę ideałów.” – Andrei Konchalovsky. Specjalna Nagroda Jury na festiwalu w Wenecji.

zobacz również

    brak informacji