Spotkania z młodzieżą w oknie pałacu biskupów krakowskich, na Franciszkańskiej 3, były fenomenem Pontyfikatu Jana Pawła II. Podczas jednej z pielgrzymek do Ojczyzny, Papież powiedział: w Rzymie mówią, że najlepsze jest to, co papież mówi poza tekstem . I takie były te wieloletnie krakowskie spotkania. Obywały się poza oficjalnym protokołem. Były nieformalną audiencją dla młodzieży. Okno na Franciszkańskiej 3, stało się nie tylko świadkiem przemian politycznych i społecznych w życiu Polski, wymiany pokoleń wśród młodzieży, także świadkiem zmian w życiu samego Ojca Świętego. Jan Paweł II podczas każdej pielgrzymki do Polski spotykał się z młodzieżą. Umiał z nią rozmawiać i jej słuchać, także żartować. Jeszcze raz oświadczam, że jak byłem arcybiskupem w Krakowie, po oknach nie chodziłem. Byłem porządnym człowiekiem. A co jest teraz, widzicie. Na Franciszkańską 3 przybywały rozśpiewane tłumy młodych, skandując za każdym razem: Zostań z nami , Jesteś w domu! , Kochamy Ciebie! Tłumy modliły się z papieżem i prosiły o błogosławieństwo. Jan Paweł II za każdym razem dziękował młodym za obecność i pamięć. Potwierdzał, że jest z młodzieżą sercem i myślą.