Dramat obyczajowy „Biały oleander”, w którym wystąpiły m.in. Michelle Pfeiffer, Renee Zellweger i Alison Lohman, przez wielu widzów uznawany jest za jedną z najbardziej poruszających produkcji XXI w. Film Petera Kosminsky’ego, opowiadający o trudnym życiu młodej Astrid, można obejrzeć w TVP VOD.
Nastoletnia Astrid (Alison Lohman) mieszka w Los Angeles razem ze swoją matką Ingrid (Michelle Pfeiffer), która jest artystką. Młoda dziewczyna nie pamięta ojca, więc jej jedynym oparciem w życiu jest dość apodyktyczna i egocentryczna rodzicielka. Pewnego dnia do ich wspólnego życia kobieta wprowadza Barry’ego (Billy Connolly). Mija nieco czasu, zanim zaślepiona miłością poetka orientuje się, że niewierny mężczyzna rujnuje jej życie.
To sprawia, że postanawia go zabić, i podaje mu truciznę ze swoich ulubionych kwiatów – białych oleandrów. Morderstwo szybko wychodzi na jaw i Ingrid zostaje skazana na dożywotnie więzienie. W efekcie dzieciństwo Astrid kończy się. Młoda dziewczyna zaczyna wieloletnią tułaczkę po rodzinach zastępczych, w których styka się zarówno ze złem, jak i dobrem. Jednocześnie poznaje smak zakazanej miłości, głodu i narkotyków.
W trakcie mijających lat intensywnie koresponduje z matką. W jej wyobrażeniach staje się ona niemal postacią mityczną. Listy, w których opisuje jej swoje doświadczenia, przeżycia i emocje, dają obu siłę na przetrwanie i nauczenie się życia na nowo.
„Biały oleander” w TVP VOD. „Gdzie kończy się matka , a zaczyna córka?”
Film Petera Kosminsky’ego powstał na podstawie bestsellerowej powieści „Biały oleander” Janet Fitch. Tematem przewodnim zarówno książki, jak i jej adaptacji jest kwestia macierzyństwa. Tak naprawdę Astrid próbuje zdefiniować siebie na tle różnych wychowujących ją kobiet. To dlatego hasłem przewodnim jest w tym przypadku pytanie: „Gdzie kończy się matka, a zaczyna córka?”.
Jednocześnie w każdej z rodzin zastępczych młoda dziewczyna szuka miłości i akceptacji. Tych rzeczy nie może otrzymać od swojej biologicznej matki, która przebywa w więzieniu. Tworzone przez Astrid dzieła sztuki to w rzeczywistości metafora jej podróży poprzez ludzi i ich domy.
Nadto zarówno produkcja z 2002, jak i książka pełne są autorefleksji i przemyśleń, które wynikają wprost z przebytej przez Astrid drogi. Motywem pobocznym omawianego dramatu są również dywagacje dotyczące sztuki i jej wpływu na życie człowieka.
„Biały oleander” w TVP VOD. „Bogata, burzliwa adaptacja”
Produkcja spotkała się z wielkim uznaniem widzów i krytyków. Pochwał nie szczędził jej m.in. Stephen Holden z „New York Times”. Znawca opisał ją jako „bogatą, burzliwą adaptację”, która jest „wspaniale zagrana”. Jednocześnie zauważył, że „Biały oleander” w psychologiczny sposób pokazuje, „jak dzieci instynktownie wchłaniają postawy i osobowości swoich rodziców”.
Dziennikarz podkreślił jednocześnie, że zachwycił go występ Michelle Pfeiffer. Nazwał kreację aktorki „najbardziej złożonym występem ekranowym w jej karierze. Nieodpartym i jednocześnie diabolicznym”. Także „Los Angeles Times” dostrzegł przedstawioną przez nią „fascynującą, nienaganną kreację, która dosłownie i w przenośni jest zabójcza”.
Krytycy zakochali się również w występie Alison Lohman – wielu z nich w swoich opiniach i recenzjach przyznawało, że młoda aktorka zaliczyła wspaniały debiut na wielkim ekranie.
RS
Bibliografia:
Holden, Stephen (11.10.2002). Movie Review – White Oleander – Slowly, a Princess Turns Into an Urchin. New York Times
Turan, Kenneth (11.10.2002). Artful Oleander Needs More Compelling Voice. Los Angeles Times
