Po śmierci teściowej Małgosia jedzie na mazurską wieś, do matki. Barbara bardzo się cieszy z jej wizyty. Nareszcie obie mogą w spokoju porozmawiać o przeszłości. Barbara opowiada córce o małżeństwie z jej ojcem, trudach macierzyństwa, uczuciowym niespełnieniu, gwałtownym romansie z kolegą z pracy. Chciała wziąć rozwód z mężem i wyjść za kochanka. Mąż postawił jeden warunek: musi zrzec się córki. Barbara go spełniła. Kochanek wkrótce potem ją porzucił i Barbara została sama. Po śmierci matki wróciła do domu na Mazurach i zaopiekowała się swoją niepełnosprawną, przyszywaną siostrą. Małgosia zaczyna rozumieć motywacje Barbary. Między nią a matką dochodzi do pierwszego prawdziwego porozumienia. Barbara daje córce pokój. Małgosia może tu zostać, jak długo będzie chciała. Widzi, jakim szacunkiem cieszy się w okolicy jej matka. Poznaje Piernackiego i Karolaków. Kasia jest zaniepokojona obecnością gościa. Boi się, że Małgosia odbierze jej miłość Basi. Na każdym kroku okazuje jej niechęć.