Solejukowa oznajmia mężowi, że po zdaniu matury zamierza studiować. I to zaocznie, czyli zdaniem męża, za jego plecami. Koledzy z ławeczki pocieszają go w nieszczęściu. Plany Solejukowej nie podobają się także Hadziukowej i Więcławskiej, które edukację zakończyły na maturze. Kusy dochodzi do wniosku, że szkoła nie przygotowuje uczniów do życia. Przez całą noc myśli o poprawie systemu edukacji. Następnego dnia zmusza dyrektorkę do ulicznego odpytania dawnych absolwentów z zaliczonego programu. Skutek jest żałosny, bo mózg informacje nieprzydatne eliminuje w pierwszej kolejności. A przydatnych informacji w programie jest niewiele. Ponaglony przez biskupa proboszcz usiłuje wyjaśnić kwestię wiary wikarego. Pomaga mu w tym Michałowa. Właścicielki domu weselnego, Więcławska i Hadziukowa, mają problemy finansowe, postanawiają wprowadzić oszczędności. Najpierw rezygnują z profesjonalnej ochrony. Wynajmują swoich mężów i Japycza. Nowa ochrona wznosi liczne toasty za zdrowie młodej pary. Im samym to jednak nie wychodzi na zdrowie. Wójtowa z Lodzią postanawiają ubezpieczyć swoje pozycje prawnych małżonek i zgromadzić na mężów haki, które utrzymałyby jedność związków w chwili zagrożenia. Rodzi to jednak pewne problemy etyczne.