Strona główna » Kultura » teatr

Kultura

O TVP Kultura | film | teatr | wydarzenia | wszystkie programy
pokaż: polecane
widok: opisy | lista
sortuj: A - Z | Z - Aostatnio dodane

Dama z łasiczką

Sztuka inspirowana jest biografią Simony Kossak, jednak przedstawione w niej wydarzenia nie miały odzwierciedlenia w rzeczywistości i są wytworem wyobraźni autorki. Simona Kossak to postać niezwykła. Ostatnia z malarskiego rodu Kossaków, córka Jerzego, wnuczka Wojciecha, prawnuczka Juliusza - wielkich polskich pejzażystów i batalistów. Nie spełniła pokładanych w niej rodzinnych nadziei, po pierwsze nie była chłopcem, nie została też malarzem, „czwartym Kossakiem”. Wybrała własną, niezwykłą drogę. Wyjechała z Krakowa, by ponad trzydzieści lat »

zobacz stronę programu

Niesamowici bracia Limbourg

Tytułowi bracia Limbourg to postaci historyczne. Urodzeni w Niderlandach, a działający we Francji, przeszli do historii jako twórcy Bardzo Bogatych Godzinek księcia de Berry, wielkiego miłośnika sztuki, zdobionych przepięknymi miniaturami przedstawiającymi alegorie dwunastu miesięcy. W roku 1416 zarówno artyści, jak i ich mecenas zmarli na dżumę.Jednak sztuka nie jest  „obrazkiem historycznym”. Pararela między średniowieczem a czasami współczesnymi jest oczywista. Podkreśla ją zarówno język dramatu, jak i zauważalne w tekście, całkiem współczesne poczucie »

zobacz stronę programu

Słabi

Kim są tytułowi „słabize” sztuki Magdaleny Drab? To ludzie, jakich wielu dookoła nas. Banalni i udręczeni własną banalnością, nieumiejący zmierzyć się z szarą codziennością. Popadający, a może tylko uciekający w depresję. Pragnący miłości i lepszego życia są zarażeni śmiercią, choć strach przed nią całkowicie ich paraliżuje. Główna bohaterka sztuki, to kobieta, która po urodzeniu dziecka popada w depresję. Ta depresja izoluje ją od rodziny i innych ludzi.Czy jednak na pewno macierzyństwo staje »

zobacz stronę programu

Dzień dobry, wszyscy umrzemy

Głównym tematem jest poszukiwanie tożsamości i opowieść o tym, jak bardzo nie potrafimy się ze sobą komunikować. Autorka wspomina, że inspirowała się m.in. cyberpunkiem, grami komputerowymi, klimatami z filmów futurystycznych. Jej sztuka to futurystyczna baśń, a jednocześnie trochę komiks z elementami satyry społecznej. A wszystko zaczyna się jak w realistycznym irlandzkim dramacie, w którym trochę dziwni, samotni i nieszczęśliwi ludzie spotykają się jak zawsze w tym samym barze o nazwie Szklana Pogoda. Dopiero »

zobacz stronę programu

Pradziady

Wojciech Kuczok w swym dramacie ostentacyjnie nawiązuje do „Dziadów” Mickiewicza i „Wesela” Wyspiańskiego, choć czyni to w sposób tyleż prześmiewczy, co ironiczny, nadając swej sztuce formę komediowo - groteskową. Współczesna, inteligencka, trzypokoleniowa polska rodzina, chętnie powołująca się na swe szlacheckie korzenie, zbiera się na kultywowanym raz w roku obrzędzie wywoływania duchów. Są to zazwyczaj duchy rodzinne, duchy przodków, na czele z duchem protoplasty rodu, pradziadem Oktawianem Alfonsem, pieszczotliwie nazywanym Ociem - Aciem. »

zobacz stronę programu

Zabawy w dom

Bohaterami tej psychologiczno - obyczajowej sztuki są młodzi, dwudziestokilkuletni ludzie, którym przyjdzie niebawem przyjąć nowe, nieznane im dotąd role: żony, męża, ojca, czy matki. Są na to zupełnie nieprzygotowani. Ich wspólną, rzucającą się w oczy cechą jest niedojrzałość. Oni wciąż raczej bawią się w dom rodzinny, zamiast go świadomie tworzyć. Pretekstem dramaturgicznym do kreślenia bardzo subtelnych relacji między bohaterami jest dla autorki moment, kiedy do mieszkania młodego, bezdzietnego małżeństwa wprowadza się sublokatorka, »

zobacz stronę programu