Pięcioosobowy dramat rodzinny w trzech aktach, napisany w 1881 roku podejmuje temat uwikłania ludzi w „upiorną” przeszłość własnych przodków i dziedziczenia konsekwencji ich czynów i doświadczeń. Upiory przeszłości wciąż powracają, a tak naprawdę nigdy nie odeszły. Każdego z bohaterów toczy ten sam wirus: „grzechy ojców” przechodzące na dzieci, klątwa, synonimiczność ról kata i ofiary. Przemoc, tak skrajna i bolesna, okazuje się być fundamentem mitu mieszczańskiej rodziny – sielankowej i dostatniej w każdym »
zobacz stronę programu
W okresie międzywojennym Karol Hubert Rostworowski uznawany był za jednego z najwybitniejszych polskich dramaturgów piszących w duchu Romantyzmu i Młodej Polski. To autor o katolickim światopoglądzie, rozstrzygający w swoich utworach kwestie etyczne zgodnie z nauką Chrystusa. Po II wojnie światowej popadł w niełaskę władz i w konsekwencji w zapomnienie. Dramat „Judasz z Kariothu” powstał w 1912 roku. Był to rok, w którym po poważnym kryzysie wiary nastąpiło odrodzenie religijne Rostworowskiego. W utworze tym »
Sztuka grana w teatrach na całym świecie od ponad czterystu lat opowiada o sile miłości, która przynosi zarówno szczęście, jak i cierpienie, a także prowadzi bohaterów do buntu przeciwko zastanym, ograniczającym zasadom. Utwór przedstawia losy czworga kochanków, którzy nie mogąc związać się z umiłowanymi osobami, uciekają do lasu – symbolicznego świata wolności. Las ateński wypełniony jest magią zdolną kierować ludzkimi emocjami i wpływać w ten sposób na bieg wydarzeń.Spektakl utrzymano w konwencji »
Główna bohaterka, trzykrotna wdowa, za wszelką cenę pragnie ułożyć sobie ponownie życie u boku statecznego mężczyzny, który zapewni jej dobrobyt. Kimś takim zdaje się być Cześnik Raptusiewicz. Jednak w momencie, gdy na drodze Podstoliny staje miłość sprzed lat, nie waha się pójść za głosem serca, otrzymując nieoczekiwane wsparcie od ojca wybranka – Rejenta Milczka. Niestety serce Wacława zajęte jest już przez młodziutką Klarę. »
Spektakl to sceniczna adaptacja głośnej powieści Andrzeja Szczypiorskiego, której narratorem jest świadek pogromu Żydów w średniowiecznym Arrasie. Jego opowieść skłania do refleksji o ponadczasowych mechanizmach terroru, źródłach nietolerancji i fanatyzmu. Jest to także historia o tyranii władzy i pułapkach życia w społeczności. O niszczącej sile jednomyślności, różnych wymiarach wolności i o jej braku. Prawda o człowieku także naszych czasów w przejmującej kreacji Janusza Gajosa.Po premierze teatralnej Jan Bończa-Szabłowski pisał: „W monodramie »Msza »
Spektakl, choć wydaje się improwizacją, jest precyzyjnie dopracowaną formą teatralną. Widzowie często odnajdują w nim cząstkę siebie, niezależnie od tego, czy utożsamiają się z osobami z ADHD, czy nie. Wielu wychodzi z przedstawienia, patrząc na siebie i swoich bliskich z nowej perspektywy.Momentami sztuka jest zabawną historią, która ma nam uświadomić, że istnieje zjawisko stanowiące klucz do zrozumienia wielu nietypowych mechanizmów rządzących człowiekiem. Jest to o tyle istotne, że na ogół lekarze są »