Uważając „Hamleta” za sztukę „niemożliwą do wyreżyserowania”, Andrzej Wajda powracał do tego arcydramatu kilka razy. Po raz pierwszy zrealizował ten bodaj najbardziej zagadkowy dramat Szekspira w roku 1960 w Teatrze Wybrzeże, następnie dwukrotnie przygotowywał widowisko według sztuki w Starym Teatrze, aby w 1989 roku wyreżyserować właśnie „Hamleta IV" z Teresą Budzisz-Krzyżanowską.W ogólnym zarysie można ująć tę ostatnią inscenizację jako rodzaj adaptacji, której osią jest postać tytułowego bohatera - jego przemyślenia, działania, cała »
zobacz stronę programu
Jednoaktową „sztukę dydaktyczną bez dydaktyki” pt. „Biedermann i podpalacze” napisał Frisch pierwotnie jako słuchowisko radiowe (1953), później sam adaptował tekst dla sceny (prapremiera w Zurychu, 1957). Prapremiera polska odbyła się w 1959 r. w Teatrze Współczesnym w Warszawie w reżyserii Erwina Axera.W 1964 roku bowiem Erwin Axer przygotował wersję telewizyjną swojego głośnego przedstawienia. Bohater sztuki, Gottlieb Biedermann, jest typowym reprezentantem społeczności mieszczańskiej. Poczciwy, trochę naiwny, wiodący spokojny żywot i bardzo majętny, za najwyższy cel »
Scenariusz składa się z dwóch jednoaktówek, które opowiadają historie relacji damsko- męskich opartych na różnicy wieku i różnicy ekonomicznej zaangażowanych stron. W pierwszej odsłonie poznajemy wysoko postawioną pracownicę korporacji, gdzie niebawem ma odbyć się konkurs na menadżera odpowiadającego za imprezy integracyjne. Nieoczekiwanie w jej domu zjawia się płatny tancerz go-go, zainteresowany posadą, ale również samą kobietą. W drugiej części pod pretekstem poszukiwania pracy jako sprzątaczka, do domu udzielającego się w mediach, przystojnego profesora »
Biografia reżysera rozpisana na czterech aktorów i pianistkę staje się pretekstem do przedefiniowania pojęć zastanych i wytworzenia własnego queerowego systemu fantazmatycznego. Spektakl, w którym legendarna choreografia Niżyńskiego do „Popołudnia fauna” Debussy’ego spotyka się w męskiej przebieralni z pieśnią Moniuszki, ćwiczenia aerobowe z wojenną symfonią Szostakowicza, a wspomnienie decyzji komisji poborowej sprzed lat staje się impulsem do uruchomienia campowej rewii.Spektakl jest częścią cyklu „Przed wojną/Wojna/Po wojnie” Komuny Warszawa, opisującego permanentny stan, w jakim »
Po trzynastu latach od premiery teatralnej Paweł Demirski powraca do tekstu o Jakubie Szeli, poddając go nowej interpretacji w formule teatru telewizji. Po tzw. zwrocie ludowym i wzmożonym zainteresowaniu polskim chłopskim dziedzictwem, a także związanym z nim wstydem, „W imię Jakuba S.” okazuje się wciąż aktualnym źródłem ważnych społecznie i artystycznie tematów. Centralną postacią dramatu jest Jakub Szela, przywódca rabacji galicyjskiej. Postać Szeli oglądana jest w spektaklu z perspektywy współczesnej, w zderzeniu z »
Spektakl Wojciecha Smarzowskiego jest adaptacją tekstu monodramu autorstwa Stanisława Brejdyganta, którego premiera teatralna odbyła się 8 czerwca 2018 roku w warszawskim Teatrze Polonia. Bartek Sowiński, główny bohater "Winnego”, po latach dźwigania potwornej tajemnicy, wymusił na prokuraturze skazanie go za zabójstwo popełnione w czasie II wojny. Zabił dwoje bliskich mu ludzi - Żydów, których ukrywał w swoim domu przed Niemcami. Dlaczego to zrobił? Dlaczego człowiek o szlachetnym sumieniu dokonał tak okrutnej zbrodni? W 1971 »
