„Krawiec” to opowieść o naszej cywilizacji, w której stawia się na młodość i piękno, zapominając o tym, że w los człowieka wpisana jest śmiertelność. Tytułowy Krawiec niczym Mefistofeles obiecuje wieczną młodość, doskonały wygląd, zabierając jednak tożsamość. Przedstawienie stawia pytania, o to co jest prawdziwe, a co fałszywe, czym jest pogoń człowieka za doskonałym wyglądem i jak kształtuje ona nasze życie. Czy możemy się wyzbyć naszego człowieczeństwa i zapomnieć choćby o macierzyństwie? O tym »
zobacz stronę programu
Spektakl przeprowadza nas przez najtrudniejszy odcinek życia, jakim jest odchodzenie. Poeta, który całe życie zbudował na porządku słowa, logiki, rozumu, stoi przed abstrakcyjną granicą nicości. Zaprasza do tej podróży matkę, która w prosty, organiczny sposób opisuje mu sensy, oparte na Bogu i miłości. Opowieść ta jest szkicem wspomnieniowym, ukazującym relację łączącą syna i matkę. Składa się ze wspomnień i wierszy autora dotyczących jego matki Stefanii. Opisuje jej pobyt w szpitalu i śmierć na »
Wieczór przed dniem Wszystkich Świętych jest doskonałym momentem, aby wprowadzić widzów w atmosferę niezwykłego misterium, jakim jest to narodowe arcydzieło. Wyjątkowość spektaklu polega na tym, że zostanie wystawiony na żywo w kilku lokalizacjach na Litwie, które są bezpośrednio powiązane ze scenami dramatu i oddają jego ducha.Wstęp do spektaklu zostanie zrealizowany na cmentarzu solecznickim, gdzie wieszcz był naocznym świadkiem obrzędów opisanych w II części. Sam obrzęd odbędzie się na unikatowym cmentarzu w mieście »
Kameralna historia śpiewaczki operowej i zakochanego w niej akompaniatora – pianisty. Opowieść o miłosnej obsesji przeobraża się z lekkiej opowiastki obyczajowej w thriller psychologiczny.Tytułowy bohater po wielu latach wspólnej pracy z kapryśną divą, do której nigdy się nie odezwał ani słowem, postanawia jej wreszcie wyznać miłość. I to jest początek scenicznego studium szaleństwa, do jakiego może doprowadzić życie w ułudzie żywiące się jedynie wyobraźnią. Rozpoczyna się próba sił pomiędzy ogarniętym miłosną obsesją »
Zasadnicza oś akcji w spektaklu „Stryjeńska Let's dance Zofia” została oparta na dramatycznych losach Zofii Stryjeńskiej, najbardziej znanej – obok Tamary Łempickiej – polskiej plastyczki dwudziestolecia międzywojennego, przedstawicielki art deco. Dorota Landowska buduje portret artystki, zmagającej się z rzeczywistością, w której nie istniała możliwości rozwoju artystycznego i zawodowego dla kobiety. Landowska przenosi na scenę historia życia Stryjeńskiej, podejmując szereg aktualnych tematów - feminizm, przemijanie, łączenie życia prywatnego z niezależnością twórczą, nieszczęśliwą miłością, schizofrenią, stratą. »
Inscenizacja Michała Szcześniaka łączy estetykę filmu psychologicznego oraz serialu komediowego. Przeniesienie akcji dramatu do współczesnej rzeczywistości pozwala zobaczyć smutny portret dzisiejszych trzydziesto- i czterdziestolatków. Ona – aktorka stołecznego teatru i On – uznany pisarz, postanawiają opuścić Polskę. Emigrują do Nowego Jorku. Nie sądzili, że uciekając przed kredytami, które zaciągnęli w przekonaniu o wiecznej hossie, skończą zamknięci w małym mieszkaniu w dzielnicy dilerów, prostytutek, złodziei i artystów. Powoli stają się niewolnikami kłamstw o »
