Dzięki gromadzeniu się w grupy prehistoryczne zwierzęta mogły zyskać przewagę ewolucyjną, która pozwoliła na opanowanie Ziemi. Badacze z MIT, Argentyny i Republiki Południowej Afryki twierdzą, że dinozaury żyły w stadach już 193 miliony lat temu. Oznacza to, że grupowanie się zwierząt nastąpiło około 40 milionów lat wcześniej niż przypuszczano.
Jakie są dowody?
Grupa naukowców przebadała za pomocą promieni rentgena ponad 100 jaj dinozaurów wydobytych w południowej Patagonii. Badano również szkielety młodych i dorosłych zwierząt. W odkrytych jajach znajdowały się zarodki żywiącego się roślinami dinozaura, prekursora późniejszych długoszyjnych, masywnych zauropodów.
Badaczy zaskoczyło to, że skamieliny zostały zgrupowane zgodnie z wiekiem. Jaja i pisklęta były złożone w jednym obszarze, a szkielety młodych w pobliskiej lokalizacji. Pozostałości dorosłych dinozaurów zostały odnalezione osobno lub w parach na całym badanym terenie.
Co oznacza segregacja?
Naukowcy uważają, że oddzielenie jaj od pozostałych szkieletów to przykład złożonej w stadzie struktury społecznej. Dinozaury najprawdopodobniej działały we wspólnocie, składając jaja w przeznaczonym do tego miejscu. Młode z kolei zostały zgromadzone w “szkołach”, podczas gdy starsi mogli poruszać się wszędzie i żerować dla stada.
- To może również oznaczać, że młode nie podążały za swoimi rodzicami w małej strukturze rodziny - mówi Jahandar Ramezani, członek grupy badawczej z MIT.
Dodaje, że wśród dinozaurów mogła istnieć większa struktura społeczna, w której dorosłe osobniki dzieliły się obowiązkami i brały udział w wychowaniu wszystkich młodych członków wspólnoty.
Co więcej, życie w stadach mogło przynieść dinozaurom korzyści ewolucyjne. Badany gatunek pojawił się w późnym okresie Triasu, krótko przed wymarciem wielu innych zwierząt. Z jakichś powodów zauropodomorfy dominowały w pradawnym ekosystemie w czasie wczesnej Jury.
Paleontolodzy od 2013 roku pracują na stanowisku w południowej Patagonii, o którym wiadomo, że znajdują się tam skamieliny wczesnych zauropodomorfów. Pierwsze odkrycia jeszcze w latach 70-tych przyniosły nazwę dinozaurów jako “myszowata jaszczurka”. Badacze wówczas uważali, że szkielety należały do miniaturowych dinozaurów.
Znacznie później odkryto większe pozostałości wskazujące na to, że dorosłe gatunku były o wiele większe niż ich odpowiedniki z gryzoniem w nazwie. Nazwa jednak utrzymała się, kiedy kontynuowano badania. Skamieliny, które zidentyfikowano dotąd, zostały odkryte w trzech warstwach osadów bardzo blisko siebie. Wskazuje to, że rejon mógł być wspólnym terenem godów, dokąd dinozaury powracały cyklicznie. Możliwe, że sprzyjały temu warunki.
Od kiedy dinozaury żyły w stadzie?
Aby odpowiedzieć na pytanie, od kiedy dinozaury żyły w stadzie paleontolog Diego Pol z Argentyny zebrał próbki popiołu wulkanicznego pośród skamielin. Zostały one następnie wysłane do MIT, gdzie w laboratorium określono ich wiek na podstawie zachowanego cyrkonu. Okazało się, że mają 193 miliony lat.
Naukowcy są przekonani, że odnalezione szkielety pochodzą z tego samego okresu. Według jednej z hipotez to właśnie wyrzut popiołu z odległej erupcji wulkanu naniesiony potem przez wiatr lub na skutek powodzi zasypał badane stado.
Tak, czy inaczej jest to najwcześniejszy przykład zachowań społecznych u dinozaurów. Rozumowanie paleontologiczne wskazuje nawet na to, że skoro odnaleziono skamieliny stada liczące 193 miliony lat, to życie w stadzie mogło zacząć się jeszcze wcześniej.
