Ocieplenie klimatu oznacza również większą częstotliwość ekstremalnych zjawisk pogodowych, takich jak burze, ulewy czy powodzie. Jest to odczuwalne także dzisiaj. W pewnym uproszczeniu można to opisać tak, że w atmosferze znajduje się więcej energii, która z kolei destabilizuje klimat. 

Zespół Philipa P. von Strandmanna z Uniwersytetu Gutenberga w Moguncji (Niemcy) badał ocieplenie klimatu z przełomu paleocenu i oceanu. Zostało ono prawdopodobnie wywołane przez erupcje wulkaniczne, które wyrzuciły do atmosfery duże ilości dwutlenku węgla. Im wyższe temperatury, tym szybciej wietrzeją skały. Ponadto, jeśli w atmosferze jest dużo CO₂, część będzie reagować z wodą, tworząc kwas węglowy. On z kolei również przyczynia się do wietrzenia. Wietrzenia sprawia jednak, że atmosferyczny dwutlenek węgla, który został związany z glebą, spływa rzekami do morza, gdzie zostaje uwięziony. 

„Nasza teoria głosi, że jeśli skały wietrzeją szybciej za sprawą wyższych temperatur, pomaga to również przekształcić atmosferyczny dwutlenek węgla w nierozpuszczalną postać węgla, która zatrzymuje się w wodzie morskiej” – wyjaśnia von Strandmann. 

Jak dodaje, po bardzo długim czasie poziom CO₂ w atmosferze obniża się i klimat się stabilizuje. Ten efekt przyczyniał się do stabilizacji klimatu ziemskiego przez miliardy lat i mógł zapobiec zagładzie życia na naszej planecie. W przypadku badanego epizodu zajęło to dziesiątki tysięcy lat.