Jan Kochanowski, łódzki robotnik w średnim wieku, mieszka wraz z żoną i dorosłym synem w niewielkim, skromnym mieszkaniu w bloku. Jan pracuje w fabryce, jego żona zajmuje się domem, a syn większość czasu spędza z kolegami – kibicami jednego łódzkich klubów piłkarskich. Młodzi szukają okazji do bójki z każdym, kto wejdzie im w drogę. Najchętniej z kibicami innych drużyn. Jeśli chwilowo nie ma się z kim bić, młodzież poświęca się walce słownej, wypisując na murach domów obelżywe, antysemickie napisy. Kiedy Jan traci pracę, niespodziewanie pewien nowojorski adwokat zaprasza go na spotkanie. W ekskluzywnej restauracji oznajmia mu, że dostał pokaźny spadek po zmarłym w Stanach wuju, a Kochanowski jest jego najbliższym krewnym. Okazuje się, że jego wuj był Żydem. Podobnie jak jego matka i ojciec, którzy naprawdę nazywali się Cohen, a nie Kochanowscy. Jakby tego było mało, warunkiem otrzymania spadku jest powrót rodziny Kochanowskich do wiary ojców.